Η Εθνική ομάδα δεν κατάφερε να απαλλαγεί από την πελατειακή σχέση που έχει με τους Ισπανούς και βρέθηκε για πρώτη φορά μετά το 1990 εκτός οκτάδας σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (το 2002 δεν είχαμε πάει). Μαζί με την ήττα-αποκλεισμό ανακοίνωσε την αποχώρηση του από την Εθνική και ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ένας παίκτης ο οποίος αναμφίβολα πρόσφερε τα μέγιστα σε αυτή την ομάδα που κλείνει έναν κύκλο που ξεκίνησε το 2004 στην Αθήνα.
Απο την ομάδα αναμένεται να αποχωρήσει και ο προπονητής Γιόνας Καζλάουσκας ο οποίος δυστυχώς αποδείχθηκε πιόνι στα χέρια κάποιων παραγόντων του Ελληνικού μπάσκετ.
Ένας φόρος τιμής στην μεγαλύτερη στιγμή του Διαμαντίδη με την εθνική
Και πάμε λίγο στα στοιχηματικά μας. Λοιπόν δεν ξέρω πως και γιατί αλλά έχω δει την Τουρκία σε όλα τα παιχνίδια του ομίλου της και δεν μου γέμισε το μάτι. Να ξεκινήσω να αναλύω.
Στην πρεμιέρα με τους Ρώσους χρειάστηκε να σπρωχτούν ελαφρώς οι Τούρκοι για να κάμψουν την χειρότερη Ρωσία των τελευταίων 16 χρόνων. Στο δεύτερο παιχνίδι αντιμετώπισαν την Ακτή Ελεφαντοστού και δεν αξίζει σχολιασμός. Στο τρίτο παιχνίδι με εμάς, ενώ έπρεπε να ρίξουν τριαντάρα ξαφνικά κόντεψαν να καταπιούν θάλασσα με αποτέλεσμα να κερδίσουν στο τέλος με μικρότερη από την πραγματική διαφορά. Στο παιχνίδι με το Πουέρτο Ρίκο κερδίσαν γιατί το Πουέρτο Ρίκο είχε έναν κλόουν αντί για προπονητή στον πάγκο του. Και στο φινάλε κέρδισαν την Κίνα που δεν είχε το μυαλό της εκεί αλλα στα γλέντια για την πρόκριση στους ''16''.
Απο την άλλη μεριά έχουμε τους Γάλλους οι οποίοι είναι ελαφρώς ''μειωμένης'' αντίληψης όταν πρόκειται να σκεφτούν σοβαρά. Μεγαλύτερη απόδειξη το κατόρθωμα απέναντι στη Νέα Ζηλανδία. Παρόλα αυτά η Γαλλία δεν είναι για πέταμα. Έχει υλικό αρκετά καλό. Εξάλλου οι Γάλλοι έχουν αποδείξει ότι δεν κομπλάρουν όταν είναι outsider. Για μένα αυτό το 6,60 που κυκλοφορεί στην betfair αξίζει ένα μικρό ποντάρισμα.
Σας αφήνω με τις 5 καλύτερες στιγμές της χθεσινής μέρας απο την Τουρκία . . . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου